رباعی20

فنجان مقابل مرا می شکنی

آرامش ساحل مرا می شکنی

هر روز به خنده سنگ بر می داری

شوخی شوخی دل مرا می شکنی

مرض قند

ما هر روز نوشابه میخوردیم

و بطری هایش را در سطل زباله می ریختیم

می خواستیم پیرمردی را شاد کنیم

که آخر شب زباله ها را واکاوی می کرد

آنقدر نوشابه خوردیم 

تا مرض قند گرفتیم...

رباعی19

جرعه جرعه غصه و غم می ریزد

گاهی بسیار و گاه کم می ریزد

من مطمئنم غرور پوشالی مرد

با هق هق گریه ای بهم می ریزد